IRIB World Service

در قسمت پایانی گسل های قومی - مذهبی در رژیم صهیونیستی، گروه های قومی - مذهبی در رژیم صهیونیستی از منظر اندیشکده ها بررسی می گردد.

دقت در عناوین و محتوای مقالات اندیشکده ها که در مورد مسائل و چالش های قومی- مذهبی رژیم اسرائیل است، این نتیجه را ارائه می دهد که عمده مقالات در مورد سیاست های تبعیض آمیز رژیم اسرائیل در قبال فلسطینی‌های مقیم اراضی اشغالی ۱۹۴۸ و همچنین درگیری حریدی ها یا یهودیان ارتدوکس مذهبی با سکولارها است.

اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی، در مطلبی با عنوان «آنچه باید درباره شهروندان عرب اسرائیلی بدانید» ضمن اشاره به تبعیض هایی که نسبت به آنان وجود دارد در قالب چند سوال، اطلاعاتی را به خواننده ارائه می دهد. کالی رابینسون، نویسنده این تحلیل ضمن اشاره به وجود تبعیض نسبت به فلسطینی‌های اراضی اشغالی ۱۹۴۸، می ­نویسد که میزان فقر در میان آنها دو برابر یهودیان یعنی حدود ۳۶ درصد بوده و همچنین آنها دسترسی ضعیفی به تحصیل، مشاغل و خدمات دارند.

نگرانی های مرتبط با نابرابری و تبعیض، پس از تصویب قانون نژادپرستانه قومیت یهودی در سال ۲۰۱۸، افزایش یافت چراکه قانون مذکور، زبان عربی را به عنوان زبان رسمی حذف نموده و به آن وضعیت ویژه داد و اسرائیل را تنها دولت ملی قوم یهود اعلام نمود. تبعیض نسبت به فلسطینیان قدس شرقی به ویژه عدم امکان مشارکت سیاسی حدود ۹۰ درصد از فلسطینیان ساکن این منطقه (۳۳۰ هزار نفر) و همچنین عدم حضور تعداد کافی از فلسطینیان در پارلمان (کنست)به عنوان نماینده، از دیگر وجوه تبعیض سازمان یافته محسوب می شود. تبعیض های مذکور به ویژه بعد از جنگ یازده روزه سال ۲۰۲۱ تشدید یافته و در حقیقت موجب تعمیق شکاف عرب - یهود در این جامعه شده است. جمعیت عرب ساکن در قدس شرقی عملا نه مانند عرب های 1948 که شهروند اسرائیل  شمرده می شوند و نه مانند فلسطینیان کرانه باختری، فلسطینی تحت اشغال به حساب می­ آیند و با داشتن کارت آبی عملا در یک وضعیت بلاتکلیفی قرار دارند و رژیم صهیونیستی از مشارکت آنان در هر دو انتخابات فلسطینی و اسرائیلی ممانعت می کند.

در این میان اندیشکده های رژیم صهیونیستی تلاش دارند با سیاهه  نمایی  علیه اعراب ساکن سرزمین های اشغالی 1948، دامنه تبعیض و آپارتاید علیه آنها را افزایش دهند. به عنوان نمونه «مردخای کدار» مقاله نویس اندیشکده صهیونیستی بگین - سادات در مطلبی با عنوان «منصور عباس و لبنانیزه شدن اسرائیل» با نگاهی انتقادی تلاش می کند تا فعالیت های حزب عربی در کابینه وقت رژیم صهیوینستی (کابیته نفتالی بنت در سال 2022) را به تلاش های جنبش حزب الله در لبنان تشبیه نماید. وی اعلام کرد حزب منصور عباس هیچگاه از اعتقادات اسلامی خود دست نکشیده و به دنبال تسلط بر سیستم سیاسی اسرائیل است. مردخای کدار می گوید نباید تحت تاثیر ظاهر کت شلواری و مدارک دانشگاهی و شعارهای آنها قرار گرفت. چرا که این حزب یعنی جنبش اسلامی در اسرائیل، از هدف نهایی خود که از بین بردن اسرائیل به عنوان یک کشور یهودی است، چشم‌پوشی نکرده و هر اقدامی را از زمان ورود به پارلمان در این راستا انجام داده است.

استیون کوک تحلیل گر اندیشکده آمریکایی شورای روابط خارجی عنوان داشته «جنگ اسرائیل هرگز پایان نمی یابد». وی ضمن تاکید بر هویتی بودن درگیری اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها می گوید: نمی‌توان با دیپلماسی و مذاکره و اقداماتی چون اعتماد سازی، ضمانت های امنیتی و توسعه اقتصادی، مشکلات فلسطینی‌ها را حل نمود. در نتیجه، بیش  از هفت دهه تلاش اسرائیلی‌ها برای ادغام فلسطینی‌ها در جامعه اسرائیل نه تنها شکست خورده بلکه حتی موجب تضعیف هویت آنها نیز نشده است. فلسطینی ­ها در داخل اراضی اشغالی ۱۹۴۸، همچنان همبستگی خود را با فلسطینی های کرانه باختری و نوار غزه حفظ نموده اند که نمونه هایی از آن، در جنگ ۱۱ روزه در مه 2021  به تصویر کشیده شد. نتیجه اینکه هیچ کدام از دو طرف اسرائیلی و فلسطینی حاضر به عقب نشینی از مسائل اصلی همچون بیت المقدس، آوارگان و مرزها برای تشکیل دولت فلسطین نیستند چراکه پذیرش هر کدام از آنها به معنای نفی هویت بوده و با واکنش جامعه آنها مواجه می‌شود.

موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی به عنوان مهم ترین اندیشکده اسرائیلی در یکی از مقالات خود با عنوان ادغام جامعه ارتدوکس افراطی در بازار کار، به موضوع یهودیان مذهبی افراطی می پردازد که تلاش می کنند از مشارکت اقتصادی فرار کنند. بر این اساس، آویگدور لیبرمن وزیر اقتصاد کابینه نفتالی بنت در جولای ۲۰۲۱ تصمیم گرفت بخشی از یارانه این قشر را حذف کند تا آنان مجبور به حضور در فعالیت‌های اقتصادی بشوند. جمعیت حریدی یا یهودیان مذهبی افراطی در اسرائیل به بیش از یک میلیون نفر یا ۱۳ درصد از جمعیت می‌رسد.این یهودی ها دیگر یهودیان از جمله یهودیان فلاشا یا افریقایی تبار را شهروندهای درجه دو می دانند.

یوهانان پلسنر رئیس موسسه دموکراسی رژیم صهیونیستی با اعلام اینکه نتایج یافته‌های شاخص دموکراسی2020 اسرائیل، نشان دهنده عمق بحران اجتماعی ما و احساسات نگران کننده در جامعه رژیم است، افزود: این نتایج باید به عنوان زنگ خطر و علامتی هشدار دهنده برای سیستم تصمیم‌گیری ما عمل کند.

پروفسور تامر هرمان مدیر مرکز تحقیقات و افکار عمومی خانواده در موسسه دموکراسی  رژیم اسرائیل نیز اعلام کرد: از بین رفتن اعتماد به نهادهای دولتی شتاب گرفته و ارزیابی عمومی از کاهش کیفیت زندگی در اسرائیل حکایت دارد.

اسرائیل شاهاک رئیس جامعه حقوق بشر و یکی از نویسندگان یهودی منتقد، در کتاب نژادپرستی دولت اسرائیل، می نویسد افزون بر تبعیضات مذهبی، به واقع یهودیان نسبت به غیر یهودیان در اسرائیل از امتیازات اجتماعی نیز برخوردارند که از جمله آنها قانون بازگشت، حق اقامت، حقوق کار، معافیت‌های گمرکی، بورس تحصیلی، کمک هزینه یا وام مسکن و باز خرید زمین است.

وی در رابطه با وضعیت دینی جامعه رژیم صهیونیستی اعلام می­ کند: اقلیت کوچکی از یهودیان هستند که هنوز هم به خدای خود ایمان دارند اما به نظر می رسد که اکثریت ملت یهودی خدایش را گم کرده و بتی را جانشین آن نموده است. درست مثل قبل در زمان موسی که گوساله پرستی می‌کردند و آن همه طلاهای خود را در بیابان­ ها صرف نمودند تا مجسمه‌ای از خدای خود بسازند. اسم بت مدرن و جدید آن ها، کشور اسرائیل است.

آبراهام بورگ، رئیس پارلمان وقت رژیم صهیونیستی در سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۳ معتقد است در جامعه اسرائیل دو اصل مورد تاکید یعنی راه­ درست و رهبری اخلاقی؛ وجود ندارد. اکنون جامعه اسرائیل بر داربستی از فساد و بر بنیان­ هایی از سرکوب و بی­ عدالتی استوار است. بدین ترتیب زوال و پایان صهیونیسم به ما نزدیک شده است. به احتمال قوی نسل ما، آخرین نسل صهیونیست خواهند بود.

روزنامه صهیونیستی جروزالم‌پست طی مطلبی در جولای ۲۰۲۱ با عنوان «بزرگترین تهدید اسرائیل حریدی ­های مذهبی افراطی هستند و نه عرب­ ها یا ایران» می نویسد حریدی های مذهبی افراطی به عنوان یک دولت در داخل دولت، در حال گسترش هستند و تداوم این وضع موجب پایان یافتن دموکراسی غربی و درآمد سرانه بالا در جامعه اسرائیل خواهد شد. طلاب حریدی که بالغ بر۱۵۰ هزار مرد هستند برخلاف دانشجویان دانشگاه­ ها که شهریه می­ پردازند به صورت مجانی و حتی دریافت شهریه مشغول تحصیل علوم دینی هستند. تعداد حریدی­ های شاغل، کمتر از نصف آنان است و این امر یعنی اینکه حریدی ­ها کمترین میزان اشتغال و حضور در بازار کار را دارند.میزان زاد و ولد در میان یهودیان حریدی  بیش از ۷ کودک در هر خانواده می باشد و از یارانه­ های دولتی برخوردار هستند. آنان با این میزان زاد و ولد که چهار برابر میانگین یهودیان است هر ۱۶ سال یک بار دو برابر می­ شود. طبیعتاً چنین وضعی شکاف های اجتماعی و اقتصادی و مذهبی در جامعه رژیم صهیونیستی را تشدیدمی کند.

تشدید شکاف های مذهبی و قومی، تبعیض میان یهودیان مهاجر افریقایی و اروپایی، تضییع حقوق اعراب ساکن اراضی اشغالی 1948، توزیع نابرابر ثروت، تشدید فساد و بی اخلاقی در دولت های رژیم، افزایش بی اعتمادی عمومی به دولت، نهاد قضایی و ارتش و نهایتا تقویت روحیه مقاومت در فلسطین و انزجار از این رژیم آپارتایدی در سطح جهانی همگی نشاندهنده تشدید فرایند حرکت رژیم صهیونیستی به سوی زوال می باشد .